سوماک

قاسم آباد از توابع بخش چابکسر شهرستان رودسر است که در کیلومتر 25 جاده رودسر به چابکسر واقع شده است .

قاسم آباد علیا مجموعه ای از 6 روستا به نام های پایین محله، توسکا محله، بالا محله، بندبن ، ملک میان و خانه سر است .

منطقه قاسم آباد خواستگاه چادرشب بافی گیلان است. این هنر خانگی توسط زنان منطقه انجام می شود و نقش موثری در درآمدزایی و اقتصاد خانواده دارد. چادرشب که در اصطلاح محلی " لاوند" یا "چاشو" خوانده می شود از جمله منسوجات بومی گیلان و نوعی دستبافته ابریشمی یا پنبه ای است که با دستگاه بافندگی سنتی به نام پاچال بافته می شود.

حداکثر پهنای تولیدات 30 تا 40 سانتیمتر و طول متناسب با کاربرد آن می باشد.

نقوش به کار رفته خاص و منحصر به منطقه قاسم آباد و مهلم از طبیعت و محیط پیرامون بافندگان آن است که انواع حیوانات، گیاهان، اشیاء مورد استفاده در زندگی و ... بر روی آن به چشم می خورد.

نقش های منحصر به فرد و تکنیک بافت معکوس چادر شب، این بافته را از پارچه های تولیدی دیگر در استان های مختلف ایران متمایز می کند. علاوه بر نقش های زیبایی نظیر درخت سودار، قورباغه، بز، پروانه ، اردک که خود دانشنامه ای محلی از زندگی جانوری و گیاهی منطقه است،گاه تلفیق نقش ها نیز به آیین های کهنی همچون لافندبازی اشاره دارد .از این نگاه ،چادرشب مستندی تاریخی و دانشنامه ای ارزشمند است که مبین هزاره ها فرهنگ و انتقال تجربه ها است .

در گذشته گیلان یکی از مراکز مهم تولید ابریشم بود و این ماده اولیه مورد استفاده بافندگان قرار می گرفت. در این منطقه ابریشم کشی وریسندگی ابریشم با دوک نخ ریسی رواج داشته است . تولید انواع پارچه بر اساس آب و هوا، فرهنگ، آداب و رسوم  و نوع پوشاک و پوشش های مورد استفاده در منطقه صورت می گرفته است.

ابریشم کشی و ریسندگی ابریشم با دوک نخ ریسی رواج داشته است. تولید انواع پارچه بر اساس آب و هوا، فرهنگ، آداب و رسوم و نوع پوشاک و پوشش های مورد استفاده در منطقه صورت می گرفته است.

چادر شب ها کاربردهای مختلف داشته و بر این اساس دارای طرح و نقش متفاوت می باشند. از چادر شب برای تهیه لباس عروس و لباس زنانه شامل پیراهن، دامن، جلیقه و قبا (نوعی بالاپوش کوتاه دارای آستین های بلند) پیراهن مردانه، شال مردانه (به دور کمر داماد می بستند)، رختخواب، پیچ، لونگ (برای حمل فرزند بر روی پشت و شانه ها می بستند) و پوشش روی مجمع (سینی های بزرگ که جهاز عروس را بر روی آن قرار داده و بر سر حمل می کردند استفاده می شده است. همچنین یکی از کاربردهای اصلی چادرشب که امروزه نیز در میان زنان این خطه رایج است نوعی کمربند می باشد که زنان منطقه که اغلب به کار کشاورزی و کشت برنج و چای و چیدن میوه اشتغال دارند به منظور گرم نگاه داشتن کمر خود آن را به صورت سه گوش یا لچک تا کرده و به دور کمر می بندند در این دستبافته ها تجلی باورها و اعتقادات و ذوق و هنر این مردمان در نقوش متنوع ملهم از طبیعت و محیط پیرامون آنان قابل مشاهده است.